Ο Ε.Χ.Γονατάς είναι στο σπίτι του.
Φτιάχνει τον κήπο, ταίζει τις γάτες.
Λάμπει λάμπει τα βράδια ανάβει κεριά κι ακούει τον εαυτό του να μιλά:
Αρσένι, Αρσένι! Με βασανίζει η αγάπη.
Στο μεταξύ έσβησαν τα φώτα της πόλης.
Έτσι γράφεις στο ρώσικο ποίημα.
Αν με πούνε τρελό εξήγησέ τους.
Δεν ένιωθα το χρέος σου, είχα δικό μου πόνο.
Συγγνώμη που έζησα τόσο μοναχικά.
